اساسا سرمایه گذاری روی کسب و کار در سه حالت اصلی طبقه بندی می شود:

حالت اول: شما در حال حاضر کارمند هستید و از اینکه برای کسی کار کنید و زمان و عمر خود را در قبال پرداخت وجه اندک آخر ماه بفروشید خسته شدید و میخواهید کسب و کار خودتان را داشته باشید. در این حالت شما باید روی انجام چند موضوع مثل شناسایی یا کسب مهارت مناسب و یا برآورد و تامین هزینه های اولیه اندازی کسب و کارتان تمرکز کنید. این هزینه های مالی و زمانی که انجام میدهید نوعی سرمایه گذاری می باشد. چون شما با داشتن استراتژی صحیح راه اندازی کسب و کار در آینده نزدیک توقع استقلال شغلی و درآمد بالاتر را خواهید داشت.

حالت دوم: شما در حال حاضر کسب و کار خودتان را دارید. ولی یا موفق نیست و یا دچار بحران هایی شده که باید پس از بررسی و تشخیص صحیح مشکلات موجود برای رفع آنها فعالیت ها یا هزینه هایی انجام دهید که سرمایه گذاری روی کسب و کار تلقی می شود. در واقع شما با انجام برخی امور انتظار دارید مشکلات کسب و کارتان مرتفع شده و درآمدتان هم افزایش داشته باشد.

حالت سوم: شما در حال حاضر کسب و کار خودتان را دارید و شرایط مناسبی هم دارد. ولی در صدد پیشرفت و گسترش آن هستید. در این حالت پس از اینکه یک استراتژی صحیح و منطقی تهیه کردید باید مجموعه ای از کارها را انجام دهید. انجام این امور در واقع سرمایه گذاری روی کسب و کار تلقی می شود.